این روزهای سختی برای تولیدکنندگان بزرگ نفت جهان است: قیمت‌ها پایین است، سلامت اقتصاد جهانی نامشخص است، و عرضه سایر تولیدکنندگان، به‌ویژه ایالات متحده، در حال رشد است، حتی در حالی که سازمان کشورهای صادرکننده نفت تلاش می‌کند تولید خود را کاهش دهد. .
جای تعجب نیست که این گروه جلسه پایان سال خود را به تعویق انداخت. این نشست که در ابتدا برای آخر هفته گذشته در وین برنامه ریزی شده بود، اکنون برای پنج شنبه برنامه ریزی شده است، مگر اینکه به تعویق بیفتد. دستور کار در مورد اینکه آیا و چه مقدار تولید بیشتر کاهش خواهد یافت، احتمالاً برای اکثر 23 عضو ضعیف خواهد بود.
قیمت نفت خام برنت، معیار جهانی، از اوج بیش از 96 دلار در سال جاری و 128 دلار در ابتدای جنگ اوکراین به حدود 82 دلار در هر بشکه کاهش یافته است.
این کاهش با وجود کاهش تولید در اوپک پلاس، گروه بزرگ‌تری که روسیه را شامل می‌شود، رخ داد، اما بعید است ماه‌های آینده فرصتی برای خروج از این فشار به تولیدکنندگان نفت بدهد.
پس از سه سال بهبود بیماری همه گیر و افزایش شدید تقاضای نفت، انتظار می رود اشتها در سال 2024 کاهش یابد. دلایل اصلی این امر: چین که سه چهارم رشد تقاضای جهانی در سال 2023 را به خود اختصاص داده است، با رکود اقتصادی مواجه است. در حالی که انتظار می‌رود رشد اقتصادی کلی تعدیل شود، مصرف انرژی کارآمدتر و افزایش تعداد خودروهای الکتریکی مصرف نفت را کاهش می‌دهد. تحلیلگران می گویند که نیاز چندانی برای گروه تولیدکنندگان برای افزایش تولید در اوایل سال 2024 یا شاید بیشتر وجود نخواهد داشت، زیرا انتظار می رود تولید خارج از اوپک پلاس افزایش یابد.
بازار ضعیف بر عربستان سعودی، رهبر واقعی اوپک پلاس، برای حفظ و شاید حتی تعمیق کاهش تولید فشار وارد می کند. به عنوان مثال، عربستان سعودی و روسیه می توانند کاهش یک میلیون بشکه ای در روز و 300 هزار بشکه در روز را که تابستان گذشته بر سر آن توافق کردند، به سال جدید منتقل کنند. کاهش روسیه در مورد صادرات نفت نیز اعمال می شود.
از برخی تولیدکنندگان کوچکتر اوپک، از جمله نیجریه و آنگولا، خواسته شد تا با محدودیت‌های تولید پایین‌تر موافقت کنند که تاریخ تولید اخیر آنها را بهتر نشان دهد، در حالی که امارات متحده عربی سطح بالاتری را در پیش گرفت.
ریچارد برنز، رئیس بخش ژئوپلیتیک در شرکت تحقیقاتی انرژی اسپکتز، گفت: “احتمال زیادی وجود دارد که گروه با نوعی کاهش بیشتر موافقت کند.”
در عین حال، تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که حفاری در کشورهای غیراوپک مانند ایالات متحده، گویان و برزیل تولید را به اندازه‌ای افزایش می‌دهد که مصرف نفت جهانی در سال 2024 و احتمالاً پس از آن تامین شود. سال ها.
آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند که تقاضای جهانی به میزان 930 هزار بشکه در روز افزایش می‌یابد، مقداری که به راحتی می‌تواند با افزایش تولیدکنندگان خارج از اوپک پلاس تامین شود.
بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، در بحبوحه فشار بر اوپک، ایالات متحده به عنوان یک تولیدکننده نفت در حال پیشرفت است و 80 درصد از رشد عرضه جهانی در سال 2023 را به خود اختصاص داده است. این آژانس که مایعات گاز طبیعی را نیز در محاسبات خود لحاظ می کند، دریافت که در ماه اکتبر ایالات متحده 19.8 میلیون بشکه در روز پمپاژ کرده است. این تقریباً برابر با مجموع دو تولیدکننده بزرگ بعدی روسیه و عربستان سعودی بود.
اپراتورهای خارج از اوپک اغلب علاقه مند به تولید سریع نفت هستند تا سرمایه های خود را جبران کنند و سود ببرند.
تحلیلگران مورگان استنلی در یادداشت تحقیقاتی اخیر خود نوشتند: “به نظر می رسد خط لوله پروژه های غیراوپک به تنهایی برای جبران رشد تقاضای جهانی حداقل در چند سال آینده کافی است.”
ایران، یکی از اعضای اوپک که به دلیل اینکه صادرات نفتش مشمول تحریم های غرب است، از کاهش تولید معاف است، در حال افزایش عرضه است. بر اساس ارقام گروه تولیدکنندگان، ایران تولید خود را از سال 2021 تا 30 درصد افزایش داده و به 3.1 میلیون بشکه در روز رسانده است که به گفته تحلیلگران کاهش تحریم ها است.
البته، رویدادها می توانند پیش بینی ها را اشتباه بگیرند. اگر درگیری که در حال حاضر در غزه به حالت تعلیق درآمده است به خاورمیانه گسترده تر گسترش یابد، جایی که برخی از بزرگترین تولیدکنندگان جهان در اطراف خلیج فارس و خطوط دریایی که نفت آنها را به مشتریان می رسانند، قرار دارند، تصویر بسیار متفاوت به نظر می رسد.
اما در حال حاضر، تاجران نفت شانس کمی برای درگیری گسترده‌تر می‌بینند.
از آنجایی که کشورهای غیراوپک برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده موقعیت بهتری پیدا می کنند، نفوذ اوپک بر بازارها ضعیف می شود. اوپک پلاس سال گذشته مجبور شد برای حمایت از قیمت ها و جلوگیری از تجمع ذخایر نفت در مزارع مخازن، مجموعه ای از کاهش ها را انجام دهد.
کاهش تولید به افزایش قیمت پایه نفت خام برنت به بالای 90 دلار در هر بشکه در سپتامبر کمک کرد، اما اوپک پلاس بهای فروش از دست رفته را پرداخت کرد. سعودی ها که بار عمده کاهش تولید را متحمل می شوند، تنها 9 میلیون بشکه در روز تولید می کنند. این تقریباً دو میلیون کمتر از سطح سال قبل است.
این کاهش همچنین باعث کاهش درآمد نفتی عربستان سعودی، که کلید بودجه دولت این کشور است، و تمایل این کشور برای سرمایه گذاری در تجارت های غیر مرتبط با نفت، از جمله تور گلف حرفه ای LIV و تیم فوتبال لیگ برتر انگلیس نیوکاسل یونایتد، می شود.
به عنوان مثال، در این ماه، شرکت ملی نفت عربستان سعودی آرامکو، کاهش فروش نفت را تا حدودی عامل کاهش 23 درصدی درآمد خالص در سه ماهه سوم دانست که نسبت به سال قبل 10 میلیارد دلار کاهش یافته است.
گری راس، مدیر اجرایی Black Gold Investors، یک شرکت سرمایه گذاری، گفت: «ما به نقطه ای نزدیک نمی شویم که سهمیه ها به طور غیرواقعی پایین باشد.
عربستان سعودی تنها تولیدکننده ای نیست که گیر افتاده است. ابوظبی، نیروگاه نفتی در قلب امارات متحده عربی، شرکای بین‌المللی را برای افزایش ظرفیت تولید به پنج میلیون بشکه در روز آورده است، اما باید تولید را در 3.2 میلیون بشکه نگه دارد که کمتر از سهمیه تعیین شده برای سال 2024 در ژوئن است.
در حال حاضر، تحلیلگران می گویند اعضای اوپک در تلاش هستند تا کنار هم بمانند. در نهایت 80 دلار در هر بشکه است سقوط بازاری که در صورت باز کردن کامل شیرها توسط سعودی‌ها رخ می‌دهد، مانند سال 2020 که قیمت‌ها در یک روز بیش از 9 درصد کاهش یافت و به حدود 45 دلار در هر بشکه رسید، بر تولیدکنندگان ارجحیت دارد.
همایون فلکشاهی، تحلیلگر شرکت تحقیقاتی Kpler، گفت که هیچ توافقی “ریسکی است که اوپک پلاس نمی تواند آن را تحمل کند”.