پیمایش در سیستم حمل و نقل عمومی لندن ممکن است به زودی کمی ساده تر شود.
خطوط قطار روی زمین لندن، یک سیستم ریلی که عمدتاً به افرادی که خارج از مرکز لندن در محله‌های دور از دسترس سیستم متروی شهر زندگی می‌کنند، خدمات می‌دهد، نام خود را تغییر خواهند داد.
خطوط روی نقشه نیز رنگ های جدیدی دریافت می کنند و سیستمی را که در حال حاضر به طور کامل با خطوط نارنجی روی نقشه ها مشخص شده است، جایگزین می کند.
در حالی که Overground از نظر فنی یک سیستم متفاوت از Underground است که عموماً به عنوان لوله شناخته می شود، روش پرداخت یکسانی برای هر دو اعمال می شود و چندین ایستگاه این دو سیستم را به هم متصل می کنند.
اسامی جدید به شرح زیر است: شیر، به نام تیم فوتبال زنان انگلیس؛ میلدمی از یک بیمارستان کوچک در شرق لندن که نقش کلیدی در مراقبت از بیماران در طول بحران ایدز داشت، تقدیر کرد. ویندراش، پس از کشتی که تعدادی از اولین مهاجران را از دریای کارائیب به بریتانیا آورد. بافنده که در منطقه ای که زمانی به تجارت پارچه معروف بود سفر می کرد. حق رای، به دنبال جنبش مبارزه برای حق رای زنان؛ و لیبرتی که به استقلال تاریخی مردم ناحیه هاورینگ اشاره دارد.
اسامی و نقشه های جدید اواخر سال جاری به اجرا در خواهند آمد. طبق گزارش Transport for London، اداره حمل و نقل شهر، این پروژه حدود 6.3 میلیون پوند (حدود 7.9 میلیون دلار) هزینه خواهد داشت.
اکثر این هزینه برای به روز رسانی علائم و مراجع در سیستم، از جمله نقشه های بازطراحی شده در 113 ایستگاه زمینی و ایستگاه زیرزمینی که نقشه ها در آنها نمایش داده می شود، و همچنین نمایشگرهای دیجیتال و ضبط مجدد سیستم های آدرس عمومی استفاده می شود.
اداره حمل و نقل شهر، حمل و نقل برای لندن، در بیانیه ای گفت که نام ها و رنگ ها باید مسیریابی سیستم را برای رانندگان آسان تر کند.
سوزان هال، نامزد شهرداری حزب محافظه‌کار در انتخابات ماه مه لندن، احساسات رایج راست‌گرایان را نسبت به تغییر نام تجاری منعکس کرد و به دیلی میل گفت که این یک “چرندی است که نشان دهنده فضیلت است”. اما برخی از دوچرخه سواران گفتند که از این تغییر استقبال کردند. لوسیا فلورین، که از Overground برای رفت و آمد به محل کار استفاده می کند، گفت که نام های جدید به سیستم شخصیت بیشتری می بخشد.
او روز پنجشنبه در ایستگاه لندن فیلدز در شرق لندن گفت: «فکر نمی‌کنم مردم واقعاً نام زمین‌های زمین را بدانند».
طبق راهنمای سبک حمل و نقل لندن، خطوط مختلف در حال حاضر بر اساس مقصدشان ارجاع داده می‌شوند: «همه مراجع جهت‌دار باید به مقصدی که به آن سفر می‌کنند ارجاع داده شوند».
خانم فلورین برای رسیدن به محل کار از خط ویور که به زودی نامیده می شود استفاده می کند، چیزی که در رفت و آمد روزانه او طنین انداز می شود. خانم فلورین گفت: “من در مد کار می کنم.” “شاید این را به خاطر بسپارم.”
هر روز صدها هزار نفر از Overground استفاده می کنند. Arriva Rail، شرکتی که به نمایندگی از حمل و نقل لندن این سیستم را مدیریت می کند، طبق وب سایت خود، روزانه بیش از 520000 مسافر را با 111 قطار حمل می کند و حدود 1600 سرویس را انجام می دهد.
بر اساس گزارش Transport for London، این سیستم در مقایسه با سیستم لوله لندن که روزانه 5 میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند، رنگ پریده است.
در سال 2007، زمانی که حمل و نقل برای لندن چهار خط ریلی حومه ای را در اختیار گرفت، “برای ایجاد ارتباط بهتر بین مناطق خارج از مرکز لندن” افتتاح شد. به گفته آژانس حمل و نقل عمومی، از آن زمان، این شبکه رشد کرده است، و در نتیجه سیستمی “با اسپاگتی نارنجی در نقشه های لوله نشان داده شده است.”
الیور کاردن که در خارج از ایستگاه لندن فیلدز ایستاده بود، گفت: “او دیر کرده است.” او گفت که سیستم فعلی ممکن است برای لندنی‌ها منطقی باشد، اما بازدیدکنندگان از نام‌ها و رنگ‌های جدید سود خواهند برد. او همچنین گفت که قدردانی می‌کند که این نام‌ها تاریخ و میراث شهر را منعکس می‌کنند تا شخصیت‌های بنیان‌گذار: «انعکاس بیشتر میراث فرهنگی در اینجا بسیار بهتر از نامگذاری آن به نام ملکه است.» آقای کاردن گفت.
آقای کاردن که در لندن بزرگ شده است، گفت که او و دوستانش این سیستم را به دلیل رنگ نارنجی آن روی نقشه، «خط زنجبیل» نامیدند.