نامه استرالیا این خبرنامه هفتگی دفتر ما در استرالیا است. عضو شوید برای دریافت از طریق ایمیل شماره این هفته توسط سردبیر تایمز ویوک شانکار نوشته شده است.
ورزشگاهی پر از هزاران هوادار پر سر و صدا. جو برقی است. صدها میلیون نفر دیگر به تلویزیون چسبیده اند. دو تیم استرالیا و هند در صدر جدول قرار دارند.
این می توانست فینال جام جهانی باشد که یکشنبه گذشته در احمدآباد هند برگزار شد، اما این مثال حدود هشت سال پیش در زمین کریکت سیدنی بود. هواداران هر دو تیم بسیار زیاد بودند.
در لحظه حساس نیمه دوم بازی، صدایی از قسمتی از ورزشگاه به گوش رسید: «استرالیایی!» استرالیایی! استرالیایی!” هواداران محلی با وفاداری پاسخ دادند: «هی! سلام! سلام!”
همان صدا دوباره به زبان هندی فریاد زد. “پیروز! پیروز! هند پیروز خواهد شد!”
من و همسرم به تازگی پس از اقامت طولانی مدت در سانفرانسیسکو به سیدنی نقل مکان کرده بودیم. از این که دوباره در کشوری عاشق کریکت زندگی کنم و نیمه بهترم، آمریکایی، را با شادی های همه جانبه بازی هم در استادیوم و هم در تلویزیون آشنا کنم، هیجان زده بودم.
وقتی در هند بزرگ شدم، کریکت در اطراف من بود. من هرگز استعداد خاصی در این ورزش نداشتم، و نه شاگرد پرشور بازی بودم، اما مانند بسیاری از بچه های دیگر، هر فرصتی را که به دست می آوردم، بازی می کردم. بنابراین وقتی در 20 سالگی به ایالات متحده نقل مکان کردم، چیز زیادی برای کریکت تنگ نشدم. بله، ساعت‌ها جلوی صفحه کامپیوتر می‌ایستادم تا مسابقه عجیب و غریب را تماشا کنم، اما دنبال‌کننده وفادار بازی نبودم، حتی با وجود اینکه فناوری پخش، گرفتن صحنه را آسان‌تر می‌کرد.
فرود در استرالیا این را تغییر داد. به نظر می رسید که نوعی از کریکت همیشه در حال پخش است، کودکان در پارک ها و سواحل کریکت بازی می کردند و امکان دیدن حرفه ای ها در برخی از مکان های نمادین این ورزش وجود داشت.
دوباره شروع کردم به بازی کردن لیگ تفریحیبا سواحل باشکوه سیدنی، مومیایی عالی برای اندام های دردناکی که دیگر به سختی بازی عادت ندارند، ارائه می دهند. اما هیچ چیز بهتر از تشویق هند در زمین کریکت سیدنی که اکنون به نوعی ورزشگاه خانگی من بود وجود نداشت.
یکی از آن لحظات، شبی بود که هواداران هم هند و هم استرالیا را تشویق می کردند. حدس من این است که او نیز مانند من یک مهاجر هندی بود که در استرالیا زندگی می کرد و عاشق خانه جدیدش شد. با این حال، حمایت او از تیم استرالیا که به بی رحمی معروف است پاداشی دریافت نکرد.
با نگاهی به گذشته، باید اینطور می شد.
در طول دهه‌ها، کریکت‌بازان آسیای جنوبی برای هند غربی، انگلیس، آفریقای جنوبی، نیوزلند و استرالیا بازی کرده‌اند. نمونه های دیگری از گرده افشانی متقاطع وجود داشته است، به عنوان مثال، میراث هند غربی در تیم انگلیسی نشان داده شده است.
سی ال آر جیمز در کتاب مهم خود «آن سوی مرز» به بررسی نقش کریکت، بازی ای که توسط استعمارگران بریتانیایی محبوبیت داشت، چگونه در فوتبال نقش داشت. موانع را بشکنید مانند کلاس و نژاد. آن شب در SCG، شاید لازم بود از مرزهای هویت عبور کنم.
یکشنبه شب در سئول، جایی که من و همسرم زندگی می کنیم، جام جهانی تقریباً هفت هفته ای یک طرفدار جدید کریکت ایجاد کرد: پسر پنج ساله ما. او در استرالیا به دنیا آمد و در همین جا به کریکت علاقه داشت.
وقتی ضایعه هند رسما فاش شد، همه چیز در آپارتمان ما دلخراش نبود. این هوادار استرالیایی که در طول مسابقات هند به خواب رفته بود، به تازگی از خواب بیدار شده بود تا یکی از بازیکنان مورد علاقه خود، گلن ماکسول، را ببیند که در حال گلزنی است. از رویاها بود.
حالا بریم سراغ داستان های این هفته:
اطراف تایمز
-
هال از اوتس شکایت می کند. راز چیست؟. این دو، که آهنگ‌هایشان مرتباً در صدر جدول قرار دارند، درگیر نوعی اختلاف حقوقی هستند، اما یک قاضی در تنسی پرونده دادگاه را مهر و موم کرده است.
-
چگونه برق کشور بر اساس کشور تغییر می کند؟. برق تجدیدپذیر به سرعت در حال رشد است، اما ترکیب انرژی جهان در حال حاضر با سوخت های فسیلی سنگین است.
-
100 کتاب مهم سال 2023. ما هر سال هزاران کتاب جدید را مرور می‌کنیم و به دنبال بهترین رمان‌ها، خاطرات، زندگی‌نامه‌ها، مجموعه‌های شعر، داستان‌های کوتاه و غیره می‌گردیم. در اینجا نکات برجسته انتخاب شده توسط تیم نقد کتاب نیویورک تایمز آمده است.
آیا از محموله های دفتر استرالیا ما راضی هستید؟
نظر خود را در [email protected] به ما بگویید.
آیا این ایمیل را دوست داشتید؟
این را به دوستان خود ارسال کنید (آنها ممکن است به دیدگاه جدیدی نیاز داشته باشند، درست است؟) و به آنها اطلاع دهید که می توانند در اینجا ثبت نام کنند.